جداسازی گاز دی اکسید کربن از مخلوط گازها (متان –دی اکسید کربن و نیتروژن -دی اکسید کربن) بوسیله ی آمین ها (mea-dea-mdea-amp) و مخلوط آن ها با استفاده از تماس دهنده ی غشایی فیبر توخالی پلی پروپیلن

هدف اصلی از این تحقیق شبیه سازی جذب دی اکسید کربن از مخلوط های گازی co2/n2 و co2/ch4 توسط تماس دهنده ی غشایی فیبر توخالی پلی پروپیلن با استفاده از محلول های آبی n-متیل دی اتانول آمین (mdea)، 2-آمین-2-متیل-1-پروپانول (amp)، دی اتانول آمین (dea)، منواتانول آمین (mea) و مخلوطی از آن ها می باشد. شبیه سازی بر مبنای شرایط کاملاً مرطوب برای جریان متقاطع گاز-مایع توسط نرم افزار comsol (ورژن 2012) صورت گرفته است. فرایند نفوذ واکنشی در فاز مایع صورت گرفته است. در این شبیه سازی هر دو ترم نفوذ محوری و شعاعی در هر سه قسمت مجرا، غشاء و پوسته مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج این شبیه سازی نیز نشان می دهد که محلول آبی خالص mea از سایر محلول های آبی برای جذب co2 مناسب تر می باشد. همچنین نتایج حاصل نشان می دهد که با اضافه کردن mea به محلول mdea و amp به محلول dea سرعت جذب دی اکسید کربن افزایش می یابد. نتایج این شبیه سازی نیز نشان می دهد که میزان جذب دی اکسید کربن با افزایش دبی جریان مایع، تعداد فیبرها، طول غشاء، غلظت حلال و نسبت تخلخل به انحنا افزایش می یابد. اما با افزایش دبی جریان گاز حذف co2 به علت کاهش زمان تماس کاهش می یابد. به علاوه مقایسه بین نتایج حاصل از محاسبات و داده های تجربی نشان می دهد که این مدل تطابق خوبی با داده های تجربی دارد.